دکتر سعادت آذر در مصاحبه با سایت دیپلماسی ایرانی

فرش ایرانی در ژاپن حال مساعدی ندارد و نیازمند توجه جدی تر مسئولان است. فرش یکی از مهمترین سرمایه های فرهنگی، هنری و تمدنی ایران است که در دل و جان مردم دنیا و ذهن دوستداران ایران ثبت شده است اما این بدان معنی نیست که نیازمند توجه دست اندرکاران نباشد. این میراث بزرگ ایرانی در سراسر کشور به گونه ای بافته و پرداخته میشود و هرکدام نشان از هویتی دارد که باید در حفظ آن کوشید.

رایزن فرهنگی ایران در توکیو معتقد است اگر تلاشمان را بیشتر نکنیم فرش های دیگر رقبا مانند ترکیه و افغانستان و برخی از کشورهای دیگر جای ما را در هنر و صنعت فرش ژاپن خواهند گرفت.

در سالهای اخیر به دلیل وجود برخی تحریم های اقتصادی،  فشار مضائف بر تجار و بازرگانان و صادرکنندگان این کالای فرهنگی بیشتر شده  است.

البته تحریم ها تنها مولفه اثرگذار نیست چرا که برخی سیاست های داخلی در کشور نیز نیازمند بازبینی است تا صادرات این کالا بدون مانع و  با سهولت به ژاپن صادر شود.  با توجه به نوسان قیمت ارز نیازمند انعطاف ییشتر در صادرات هستیم تا اثر تحریم های اقتصادی کاهش یابد.

وی در ادامه توضیح داد" صادرات فرش به ژاپن، پروسه ای حساس است که از تامین مواد اولیه شروع و تا توزیع و خدمات پس از فروش ادامه باید یابد و در  این روند نباید عامل مزاحمی ورود کند.

فرش ایران در کشور ثروتمند ژاپن و علاقمتد به هنر ایرانی شناخته شده است اما باید تلاش کرد با حمایت از برند های کم نقص و برندسازی اعتماد عمومی برای خرید فرش ایرانی را تقویت کرد.

فروش کالاهای بی کیفیت و سوء استفاده از نام ایران گاهی در ژاپن حس اعتماد مشتریان و دوستداران هنر ایرانی را مخدوش می کند.

تغییر سبک زندگی ژاپنی ها و فاصله گرفتن از زندگی سنتی هم عامل دیگری است که بر بازار فرش ایران اثر گذار است.

سعادت آذر ادامه داد بررسی های میدانی ما نشان میدهد  که نسل جدید و جوان ژاپن همچون گذشتگان خود به هنر و کالاهای هنری نمی نگرند و ممکن است علاقمندی کمتری داشته باشند اما ضرورت دارد که با دسته بندی مخاطبین حوزه فرش در ژاپن و با  تولید محتوای مناسب با هر گروه از مخاطبین، همچنان فرش را در کانون توجه قرار داد.

در سالهای اخیر تلاش کمتری صورت گرفته تا ذائقه هنری مردم ژاپن در تولید فرش ایرانی را لحاظ کنیم.

در نتیجه گرایش کمتری به فرش های ایرانی به وجود می آید. سودجویی و گرانفروشی های بی مورد برخی از تجار هم بی تاثیر بر جریان فروش فرش های ایرانی نیست هرچند تعداد این مورد بسیار کم است.

یادمان نرود که به ورود بازیگران جدید به عرصه صادرات محصولات فرهنگی نباید منفعلانه نگریست.

در ژاپن و در فرش دستباف ترکیه، افغانستان و برخی از کشورهای دیگر رقبای جدی ما هستند و نباید دست کم گرفته شوند. هرچند کیفیت این کالا در ایران بسیار بالاتر است اما عوامل تاثیرگذار بسیار است.

روانسازی صادرات و فروش محصولات فرهنگی یک وظیفه ملی است و نیازمند نقش آفرینی همه دستگاه های اجرایی کشور است اما سهم رایزنی های فرهنگی ایران در خارج با رویکرد توسعه فرهنگی، هنری و تمدنی در دستور کار است.